Het boek over mijn leven nadert voltooiing

Hoe mijn pleegouders heel hun leven mijn Joodse identiteit verzwegen

Door: Josua Ossendrijver (geb. Klaas Slegt)

Mijn boek, waarmee ik eind 2011 ben begonnen, nadert een beslissende fase. Ik ben bijna klaar met versie 4.0 waarin ik alle belangrijke aanbevelingen heb overwogen en meegenomen, die mijn twee belangrijkste proeflezers me hebben meegegeven.

Eerder al had ik in vorige versies de op- en aanmerkingen van andere proeflezers verwerkt.

Deze versie gaat nog een keer naar Ruud Aret en Ger Taubman. Twee professionele schrijvers c.q. lezers. Dan zullen er nog wat kleine wijzigingen komen en gaat het manuscript naar een aantal uitgeverijen.

Mijn planning en hoop is dat de presentatie zal kunnen plaatsvinden in april 2014. Dan is het precies 70 jaar geleden dat mama en David in Auschwitz zijn vergast.

PAGINA GEWIJD AAN MIJN BOEK

http://www.facebook.com/VerdoezeldVerleden

Mijn levensverhaal is bijzonder, omdat ik pas op 67-jarige leeftijd ontdekte dat ik Josua Ossendrijver was, terwijl ik tot dan toe door het leven ging als de Rotterdammer Klaas Slegt.

Mijn pleegouders hebben de waarheid altijd voor mij verborgen gehouden

Ik weet nog steeds niet waarom. In de oorlog hierover zwijgen is begrijpelijk. Daarna keerden Joodse overlevenden terug en eisten familieleden op. Misschien dat mijn pleegouders daar bang voor zijn geweest. Maar ook later, in mijn puberteit en volwassenheid hebben ze gezwegen. Ze hebben dit geheim hun graf mee ingenomen.

Mijn leven stond op zijn kop en ik kwam in een achtbaan van emoties terecht. Van geluk naar verdriet, van blijdschap naar woede.

Ik ben toen gaan doen wat ik eerder deed in moeilijke situaties zoals mijn depressiviteit waar ik tien jaar aan heb geleden. Schrijven. Therapeutisch, puur voor mezelf.

Vrienden, die stukjes van me lazen waren echter overtuigd dat het potentie had om er meer mee te doen. Toen ben ik gaan herschrijven.