Addition

Het lied is uit, de gordijnen zijn gevallen

Afscheidsbrief van Max aan zijn vrienden Toon en Truus

Buikspreker "oom Max" schreef een laatste brief aan het echtpaar ("Toon en Truus") waarmee hij bevriend was en waarbij hij eerder ondergedoken gezeten had. Max en Toon waren beiden artiesten en hadden samen opgetreden - daaraan refereert Max wanneer hij het heeft over de "zakelijke kant". De brief is ongedateerd. Hieronder een transcriptie.

Het lied is uit de gordijnen zijn gevallen

Beste Toon en Truus!

Voor de eerste keer in al die tijd neem ik de pen op om jullie even mijn hart uit te storten om dat dit per tel. niet mogelijk is. Nu
is het er dan toch van gekomen dat ik persoonlijk niet meer bij jullie kan komen want de enigste mogelijkheid die hier voor was, is ook weg en wel per fiets. Die heb ik niet. Lenen mag ik deze van niemand en is er ook niemand die mijn zijn fiets te hulp kan afstaan. Wat nu........Je kent wel indenken hoe mijn zenuwen weder in actie is, alhoewel ik alles doe deze de baas te blijven, nu is mijn duwer op het gebied van mijn levenskracht ook weg want ja dat heb ik bij jullie wel genoten vrijheid, gevre- ten! Eten was het niet meer, ik stikte bijna. Waarde Truus Toon ik blijf jullie dankbaar hoe gastvrij ik bij jullie was, wij hadden wel eens
iets verschlil van mening, doch overal is wat in de fam. En jij Toon zei toch altijd, dat je mij behandelde als je oudste zoon, doch die kleine stoornisjes op zij, jij heb me menig maal laten hikken! Zoo dat ik er bij neer viel. Truus heeft me laten smullen van haar fijne hand van koken! Dit als erkenning van onze vriendschap.

Nu de zakelijke kant wat je verder wilt doen doe wat je hart je ingeeft en handel zoo waar je denkt hoe je mij moet behandelen, ik wens alleen dat geene wat je zelf kan verantwoorden, maar denk ook altijd aan mijn goede en eerlijke kameraadschap, dit onder vond jij van mij ten alle tijden.Hoe het verder loopt weet ik niet, maar ik voel mij nu gedwongen ook een waardering.te geven op papier omdat het lampje zo zachtjes aan uitgaat, maar en lichtje schijnt nog en dit geeft mij nog wel kracht en dat is de zon, die kunnen ze ons niet afnemen! Laat ik hier in mijn kracht zoeken, alhoewel veel meer kracht zat in jullie bruine bonen soep en ham. Wanneer weer! Nu beste lui, neem mij niet kwalijk dat ik weer zoo een oude, je weet wel, ben maar dit keer permiteer je het wel he? Het geeft mij kracht, bellen zal ik wel maar veel in de hoorn kan ik niet zeggen!
Mijn deur staat voor jullie open!!
en nu maar het beste hopen!!
gezondheid voor jullie allemaal je vriend,

Max

All rights reserved

Media