Mietje Beer was een dochter uit het tweede huwelijk van Nathan Hermanus Beer (1836-1921) en Paulina Scheffer (1851-1927). Vanaf Mei 1888 woonde het gezin Beer in de Jacob van Campenstraat 83 in Amsterdam, waar Mietje een half jaar later, op 10 November 1888 geboren werd. Zij bleef ongehuwd en werkte als coupeuse.
In Juni 1926 vestigde Mietje zich in Den Haag; zij woonde o.a. op het Oranjeplein 59, Stationsweg 22 en de Spaarnestraat 13. Maar op 6 September 1928 verhuisde zij naar de Schiedamsesingel 44a in Rotterdam, waar zij ook dáár inwoning vond. Ook In Rotterdam was Mietje werkzaam als coupeuse. Wel verhuisde zij verschillende keren naar andere adressen, waar zij dan weer woonruimte vond, zoals op de Beijerlandselaan 80a, de Boreelstraat 51b, de Binnenweg 178a.
Op 4 Juli 1938 verhuisde zij opnieuw en vond woonruimte bij Sientje Manasse in de Bulgersteijnstraat 48a. Echter op 14 Mei 1940 werd deze straat bij het bombardement op Rotterdam geheel verwoest. Na de verwoesting werd in 1942 werd de straatnaam Bulgersteijnstraat door de Gemeente Rotterdam ingetrokken.
Na het bombardement van 14 Mei 1940 vertrok Mietje’s hospita Sientje Manasse in Juni naar Zaandam en Mietje werd per 17 Juni 1940 ingeschreven op het adres Schiekade 42a. Op dát adres werd Mietje Beer in 1941 door de Joodse Raad geregistreerd.
Vanuit Loods 24 zijn op 30 juli 1942 de deportaties begonnen van Joodse Rotterdammers en Joden van de Zuid-Hollandse eilanden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikte de Duitse bezetter die loods als verzamelplaats voor de deportaties. In acht transporten zijn bijna 7.000 mensen gedeporteerd en vermoord. (bron google/deportaties Rotterdam)
Uit notities op haar registratiekaart van de Joodse Raad blijkt, dat Mietje Beer op 8 Augustus 1942 zou zijn “zurückgestellt” van deportatie, alhoewel oproepen voor de z.g. “Arbeitseinsatz” al begonnen waren op 30 Juli 1942. Overigens was die “terugstelling van deportatie” ofwel uitstel daarvan, maar van tijdelijke aard.
Echter de respons van de Joodse Rotterdammers op die oproepen bleek voor de bezetter veel te mager, en nam andere maatregel. Mensen werden via razzia’s opgepakt; straten werden afgesloten en men werd op straat gearresteerd of uit huis gehaald. De eerste razzia’s vonden plaats op 16 September, 2, 4 en 8 October, waarbij Mietje Beer mogelijk tijdens de razzia van 2 October 1942 is gearresteerd en afgevoerd naar Westerbork.
Op 12 October 1942 werd Mietje Beer vanuit Westerbork gedeporteerd naar Auschwitz. Van het lot van dit zeer grote transport (1711 mensen) is vrij veel bekend, o.a. doordat van een bijzonder groot aantal gedeporteerden, mannen zowel als vrouwen, brieven zijn ontvangen, alhoewel niet van Mietje Beer.
Van dat rechtstreekse deportatietransport van Westerbork naar Auschwitz van 12 October 1942 komt na onderzoek van het Rode Kruis uit 1953 al naar voren, dat ook van dit transport slechts kan worden aangenomen, dat alle vrouwen, behoudens zij, van wie brieven zijn ontvangen, terstond bij aankomst, dus op of omstreeks 15 October 1942, door vergassing om het leven zijn gebracht.
Dit was het lot van Mietje Beer; zij werd na aankomst in Auschwitz op 15 October 1942 direct in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau vermoord. Uit latere notities op haar registratiekaart van de Joodse Raad werd op 15 November 1942 vermeld aan de Joodse Raad Rotterdam dat haar legitimatie teruggestuurd zou worden omdat zij al was doorgestuurd….
Bronnen o.a. het Stadsarchief Amsterdam, bevolkingsregister Jacob van Campenstraat 83; het Gemeente archief van Den Haag, gezinskaart Den Haag van Mietje Beer; het Stadsarchief Rotterdam, gezinskaart van Mietje Beer; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Mietje Beer; website erfgoed Joods Rotterdam/razzia’s 1942; Wikipedia website Loods 24; de Gemeente Rotterdam/ Commissie van Advies inzake Straatnamen en Gedenktekens/ Bulgersteijnstraat en het archief van het Nederlandse Rode Kruis, publicatie Auschwitz III uit October 1953, pagina's 74-79 en de Wikipedia website Jodentransporten vanuit Nederland.nl/12 October 1942.