Verhaal

Louis de Groot, korte biografie bij de plaatsing van Stolpersteine (2017) en een brief van Louis

samenvatting speech bij plaatsing Stolpersteine in 2017

Onderstaande is een samenvatting van de woorden van een  familielid van Louis de Groot bij de plaatsing van Stolpersteine. 

Louis de Groot werd in Augustus 1917 in Utrecht geboren.  Hij was 16 jaar ouder dan mijn moeder.

De familie verhuisde naar Scheveningen. Louis studeerde aan de Economische Hogeschool in Rotterdam en haalde zijn masters cum laude. Hij was de oogappel van zijn ouders. Hij ging zelfs op reis naar America! Tot zijn vader besloot dat het wel genoeg was en hem ging halen…

In de oorlog is hij tewerkgesteld op een vliegveld bij Amiens.                                                                       Hij vluchtte naar Parijs, waarschijnlijk in een poging naar Engeland te reizen. In Parijs, 9 mei 41, ging hij een vriendin opzoeken. Zoals later gereconstrueerd, was daar een man, die, misschien uit jaloezie, naar de Gestapo ging en vermelde dat er een Joodse vluchteling daar was aangekomen. Nog die zelfde nacht werd Louis opgepakt en via Nederland ("hotel van Oranje" Scheveningen…) naar Birkenau (Auschwitz) in Polen op transport gesteld. Op 9 juni 43 werd hij daar vermoord.

Mijn grootouders zijn nooit het verlies overkomen (met alle vele andere familie leden die vermoord waren) 

De dochter van  zijn beste vriend Frits, heeft mij kopieën gestuurd van een aantal brieven die Louis aan Frits stuurde.  Ik wil een paar heel korte zinnen uit deze brieven citeren *  Wat mij zo raakt zijn juist de gewone, echt jongensachtige zinnen in die brieven, zodat deze intelligente, leuke, jonge man, wat in leven komt.

* de laatste brief wordt hier weergegeven

 

 

De laatste brief van Louis aan zijn vriend Frits  Louis was toen 25.

 Absender: De Groot

Briefbuch Nr.: 44

Giesburg, den 21 maart 1943

Luisenstrasse 90

Z 193 – Anst. II

 

Beste Frits,

Wees niet boos, dat ik je zo lang op antwoord heb laten wachten. Mijn schrijfgelegenheid is echter beperkt tot één brief per week, zodat ik erg moet passen en meten om iedereen (en dat vooral mijn moeder) tevreden te stellen. Vergeten heb ik je echter niet, dat zie je. Hoe zou ik mijn oudste vriend ook kunnen vergeten? Met je brief was ik erg blij. Het betekent voor mij n.l. een prettige afwisseling in deze grauwe eentonigheid. Van je huwelijk heb ik werkelijk opgekeken, natuurlijk van harte gefeliciteerd en vooral veel geluk en voorspoed voor jou, zowel als voor je vrouw, die ik helaas niet het genoegen heb te kennen. Ik hoop echter spoedig kennis met haar te kunnen maken. Veel nieuws kan ik je uit de aard der zaak van hier natuurlijk niet berichten. Mijn ouders zullen je het een en ander zo wel verteld hebben. Ik zit al 7 mnd over mijn tijd en begin het zo langzamerhand aardig beu te worden. Het is n.l. niet moeilijk om zich iets vrolijkers voor te stellen dan een tuchthuis. Hoewel ik het goed maak en over behandeling niet te klagen. Maar ja; je kent de oude gulden spraak: "Vrijheid is voor geen geld te koop." Vergeef me als ik al te veel over mezelf schrijf, deze opsluiting stompt echter op den duur zo af dat je tenslotte niets belangrijkers meer weet, dan je eigen kostbare persoontje. Kees is dus collega van me, ik heb er helaas zo vele en van alle nationaliteiten. En van die rampzalige oorlog nog steeds geen eind in zicht. Dat het leven buiten momenteel ook geen onverdeeld genoegen is, kan ik me levendig voorstellen. Ja old man; waar zijn de geode dagen van weleer? Zullen ze ooit terugkomen? Enfin, laten we kop op houden en wie weet hoe goed alles nog terecht komt. Geduld overwint alles, of zals de oude Hollanders zeiden: "de tijd zal 't leren". Een kleine dienst wil ik je nog vragen. Bericht mijn ouders even, dat ik je geschreven heb en dat alles o.k. is. Zeg verder mijn moeder dat het adres van dien vriend, waar ze in haar brief van 8 Mrt. om vroeg is: Lutmanstr. (?) 200 A'dam.

Nu ouwe kameraad mijn inspiratie is werkelijk geheel uitgeput. Schrijf me weer eens iets terug, daar doe je me een groot genoegen mee. Breng verder mijn beste wensen over aan je moeder, die naar ik van harte hoop geheel hersteld is. Met vele hartelijke groeten voor je vrouw, de overige familie en jou, verblijf ik als steeds

je vriend, Louis

2.5 maanden hierna is Louis de Groot in Auschwitz vergast. Zijn enige "misdaad" was dat hij Joods was.

 

 

Alle rechten voorbehouden