Vrouwtje Cohen, dochter van Hijman Leendert Cohen en Mietje van Furth, trouwde op 15 oktober 1879 met de schijvenschuurder Emanuel Worms, een zoon van Philip Hartog Worms en Rachel Eliazer Piller. Emanuel was geboren op 25 Juli 1858 in Amsterdam en overleed daar op 68-jarige leeftijd op 17 Augustus 1926 en werd vervolgens begraven op de Joodse Begraafplaats in Diemen. Het echtpaar Worms-Cohen had zeven kinderen.
Vrouwtje Cohen overleefde haar man ruim 16 jaar; zij woonde op de Tugelaweg 49 I, waar zij op 28 December 1926, vier maanden na het overlijden van haar man is komen wonen. Hun zeven kinderen werden allen tussen 1892 en 1893 nog in Rapenburgerstraat geboren, in het oude centrum van Amsterdam. Daarna, in 1901 verhuisde het gezin naar de Oosterparkstraat en in Mei 1907 naar de Vrolikstraat 295. Daar hebben zij zo’n 19 jaar gewoond.
Vrouwtje Cohen werd op 84-jarige leeftijd, toen zij nog altijd op de Tugelaweg woonde, op 15 Maart 1943 opgepakt en afgevoerd naar Westerbork, waar zij op de 16e werd geregistreerd en ondergebracht in barak 85. Op 23 Maart werd zij in een transport van 1250 slachtoffers in totaal, gedeporteerd naar Sobibor. Bij aankomst daar op 26 Maart 1943 werd zij direct met alle andere gedeporteerden, in de gaskamers vermoord. Er waren geen overlevenden.
Bronnen o.a. Gezinskaarten van Emanuel Worms, archiefkaart van Vrouwtje Cohen, woningkaart Amsterdam/Tugelaweg 49/Vrouwtje Cohen; website wiewaswie.nl/huwelijk 1879 Worms x Cohen; website stenenarchief.nl/graf Emanuel Worms; het archief van het Rode Kruis/transporten naar Westerbork/ transportlijst Amsterdam-Westerbork 15 Maart 1943 blad 5, volgnr. 263; het archief van de Joodse Raad, regitratiekaart van Vrouwtje Worms-Cohen; Wikipedia website Jodentransporten vanuit Nederland.nl/23 Maart 1943.