Zijn zoon Max is begin augustus 1942 opgepakt. Zijn vriendin Suze (achernaam onbekend) gaat vrijwillig mee. Samen komen ze in kamp Westerbork aan op 7-8-1942. Uit het briefje dat ze uit de trein hebben gegooid blijkt wat er met het gebeurt. (Voorzijde) ‘Op het station in Drenthe. Het is half negen en wij staan op het punt van vertrek. Het is prachtig weer en we hebben een uitstekend humeur. Vele groeten voor allen, beste wensen, gezondheid en een spoedig weerziens. Geven jullie deze brief door ook aan de Sluijsjes, adieu. Alles kom reg! Suze en Max’ 10-8-1942 (achterzijde) ‘Op het laatste moment, 5 minuten voor vertrek is verzoek afgewezen. Wij vertrekken, zitten al in de trein. Houd u flink, wij doen dat ook. Stemming is prima. Wij komen terug. In haast! Kussen. Max en Suze’.
Verhaal