Louis Mechanicus was een zoon van Elias Mechanicus en Sara Gobes. Hij was geboren op 27 December 1901 in Amsterdam en in 1920 was hij rijtuigschilder van beroep. Later werkte hij als huisschilder bij een bouwvereniging. Op 18 September 1935 trad hij in het huwelijk met Margaretha Peper, die op 8 Februari 1908 in Amsterdam geboren was als dochter van Levie Peper en Johanna Vos. Margaretha had nog een broer Abraham en twee zusters, Marianna en Bela, allen nog ongehuwd. Twee andere kinderen uit het gezin Peper, genaamd Abraham en Joseph waren al op jonge leeftijd overleden.
Louis Mechanicus was als tweede kind van die naam geboren in een gezin met acht kinderen, waar ook nog een ander broertje, Samuel, al op jonge leeftijd was overleden. Zijn andere broers waren Philip (bekend van dagboek In Depot), Benjamin, Jacob, Joseph, en Meijer. In 1919 werd Louis opgeroepen voor de Nationale Militie, waarbij hij opgegeven had kostwinner te zijn. Op grond daarvan kreeg hij een jaar uitstel wegens kostwinnerschap.
Nadat Louis en Margaretha getrouwd waren woonden zij als echtpaar in de Manegestraat 12 III, een zijstraat van de Nieuwe Kerkstraat in Amsterdam waar ook hun drie kinderen werden geboren, t.w. Leo op 17 December 1937, Sarah op 1 Augustus 1939 en Johan op 17 Juni 1941. Op 20 Maart 1942 werd Louis Mechanicus opgeroepen voor tewerkstelling t.b.v. de zogenaamde werkverruiming en kwam toen in het Joodse werkkamp in het Noord Nederlandse Vledder terecht.
Zijn vrouw en kinderen werden overigens al op 30 Juli 1942 opgeroepen om zich te melden in Westerbork maar Louis, als ex-militair – en daardoor ook zijn gezin -, werd door de Joodse Raad voorgesteld voor “terugstelling” van deportatie. Dat heeft in eerste instantie voor oud militairen, KNIL militairen en militairen die in de Mei-dagen 1940 voor het vaderland vochten, met nog een aantal andere categoriën geleid tot daadwerkelijke terugstelling, maar al snel niet meer. (Bron Raymund Schütz)
Toen alle Joodse werkkampen door de Duitsers op 3 October 1942 werden geliquideerd en alle dwangarbeiders naar Westerbork afgevoerd werden, kwam ook Louis Mechanicus daar terecht. Hij moest wachten op zijn vrouw en kinderen, die na de terugstelling van 30 Juli 1942, nu in het kader van de z.g. gezinshereniging, óók tussen 3 en 5 October 1942 in Westerbork werden verwacht.
Toen het gezin Mechanicus weer compleet was, werden zij op 12 October 1942 gedeporteerd naar Auschwitz in een transport van meer dan 1700 gedeporteerden. Bij aankomst op 15 October 1942 werden Margaretha Mechanicus-Peper en haar kinderen Leo, Sarah en Johan onmiddellijk in de gaskamers van Auschwitz-Birkenau vermoord.
Louis daarentegen werd bij aankomst in Auschwitz geselecteerd om dwangarbeid te verrichten en kreeg daar het gevangenen nummer 68058. Wat hij daar heeft moeten doen is niet bekend. Wél bekend is dat hij blijkbaar twee keer is opgenomen in het gevangenenhospitaal van Auschwitz I, in Block 20 en Block 28/7. In het gevangenenhospitaal werden gevangenen veelal gedood d.m.v. phenol injecties maar het is niet bekend of dàt nu de oorzaak van Louis’ dood geweest is.
Niet duidelijk is wanneer Louis Mechanicus in Auschwitz om het leven is gekomen, en ook niet op welke wijze of waardoor. Na de oorlog is er voor hem, op last van het Ministerie van Justitie in de Gemeente Amsterdam een overlijdensakte opgemaakt, waarin is vastgesteld dat hij in Auschwitz op 28 Februari 1943 is overleden.
Bronnen o.a. het Stadsarchief Amsterdam, militieregister/Louis Mechanicus, de archiefkaart van Louis Mechanicus en gezinskaart van Elias Mechanicus; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Louis Mechanicus, Margaretha Mechanicus-Peper en de kinderen Leo, Sarah en Johan Mechanicus; info Raymund Schütz; website Museum & Memorial Auschwitz Birkenau/Auschwitz Prisoners/Louis Mechanicus en de overlijdensakte nr. 227 d.d. 7 December 1950 uit Amsterdam voor Louis Mechanicus.