Verhaal

Het voorbije joodse dordrecht

Plotseling waren Anna en Lion Bannet weg, en werd het stil op de Jan Vethkade

Plotseling waren Anna en Lion Bannet weg, en werd het stil op de Jan Vethkade

Ze hebben blijkbaar een onuitwisbare indruk gemaakt, de kinderen Bannet.
 Het meisje, de 11-jarige Anna, kon “heel goed rolschaatsen”. En haar broertje, de 15-jarige Lion, “speelde prachtig trompet”.

De oorlog woedde, ook in Dordrecht, waar het gezin Bannet was neergestreken op de Jan Vethkade, vers uit het platgebombardeerde Rotterdam. Anna en Lion konden goed opschieten met andere kinderen in de buurt. Ze speelden dikwijls met elkaar, joelend plezier makend, misschien wel onbekommerd.
 Maar toen kondigden de Duitsers af dat alle joden van zes jaar en ouder vanaf 3 mei 1942 op hun kleding zichtbaar een zespuntige, gele ster moesten dragen, met daarop het woord ‘Jood’. Ze werden verbijzonderd; het was de inleiding tot de ontmenselijking van de joden.

Plots was het gezin Bannet uit het straatbeeld verdwenen. Niemand zag Anna en Lion nog, een zware stilte verving hun vrolijke onschuld.
Waar zijn ze daarna gebleven? Wat is er toch met hen gebeurd, en met hun ouders? Zijn de herinneringen die Dordtse buren kennelijk nog aan hen hebben, aan te vullen?
Ja, maar slechts met mate.

Voor het gehele verhaal klik op:

http://www.stolpersteine-dordrecht.nl/het_voorbije_joodse_dordrecht_anna_bannet.html

Bron: www.stolpersteine-dordrecht.nl