Benjamin van Geldere was een zoon van Saul van Geldere en Sientje Fransman. Hij werd op 27 Augustus 1900 in Doesburg geboren en bleef lang bij zijn ouders wonen. Benjamin verhuisde in April 1929 naar Amsterdam waar hij woonde in de Camperstraat 35. Zijn ouders verhuisden vanuit Nijmegen - waar zij enige tijd hebben gewoond - ook naar Amsterdam, waar zij op 2 Januari 1931 werden ingeschreven in de Zwanenburgerstraat 21 en op 13 Januari 1931 trok Benjamin weer daar bij hen in. Hij was werkzaam als broodbezorger.
Op 12 Februari 1936 trad hij in Amsterdam in het huwelijk met Betje Velleman, een dochter van Levie Velleman en Rebecca Italiaander. Zij was op 31 Augustus 1898 geboren in Amsterdam. Op 15 April 1936 verhuisde het echtpaar naar de Reitzstraat 33 hs in Transvaalbuurt van Amsterdam-Oost waar zij een snoepwinkel hadden en Betje daar werkte als winkeljuffrouw. Het echtpaar Van Geldere-Velleman kreeg één dochter, Sientje, die op 8 December 1936 werd geboren in Amsterdam.
Als broodbezorger kreeg Benjamin van Geldere op 8 Juli 1942 een functie bij de afdeling broodvoorziening van de Joodse Raad. Daardoor kreeg hij voor zijn hele gezin een “Sperre” wegens functie, een uitstel van deportatie (tot nader order), maar werd op 25 Mei 1943, toen alle vrijstellingen door de Duitsers ongeldig werden verklaard, met vrouw en kind opgepakt en afgevoerd naar Westerbork, waar zij terecht kwamen in barak 63. Op 1 Juni werden zij naar Sobibor gedeporteerd en bij aankomst aldaar op 4 Juni 1943 direct in de gaskamers vermoord.
Bronnen o.a. het Stadsarchief Amsterdam, gezinskaarten van Saul van Geldere, Levie Velleman en Benjamin van Geldere; archiefkaarten van Benjamin van Geldere en Betje Velleman; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Benjamin van Geldere, Betje van Geldere-Velleman en Sientje van Geldere.