Verhaal

Lenie van Staveren

Een familiegeschiedenis

Persoonskaart van Helena Slijper-van Staveren in Westerbork

Mijn aangetrouwde tante Lenie (Helena) van Staveren, groeide op in Utrecht. Haar vader was Abraham (Bram) van Staveren, haar moeder was Grietje Frank, de dochter van een rabbijn in Zwolle. De ouders van Bram waren Samuel van Staveren (1847-1901) en Jetje Bouwman (1851-1930).Bram kwam uit een gezin met 9 kinderen, zijn vader dreef een antiekhandel op de Springweg in Utrecht. Behalve Bram bestond het gezin uit zus Leentje Groothuis-van Staveren, broer Hartog, broer David, zus Saartje, zus Rebekka en drie anderen. Bram werd onderwijzer, evenals veel van zijn broers, studeerde verder via een acte boekhouden, werd leraar boekhouden en vervolgens via verdere studies  accountant. Samen met Jan Voorzaat richtte hij het accountantskantoor J.J. Voorzaat & A. van Staveren op. Dit was eerst gevestigd in het historische pand Drift 11 te Utrecht. Later verhuisde het kantoor naar het kleine gebouw naast Janskerkhof 1.  De familie woonde zelf in de Burg. Reigerstraat 75. Lenie had een jongere zus, mijn tante Rosette (roepnaam Robs, Utrecht, 27 mei 1911- Utrecht, 18 september 1956). Er was eerder een zusje Henriëtte geweest dat op 2-jarige leeftijd overleed  (Utrecht, 15 maart 1906 – 8 juli 1908). Robs trouwde op 1 oktober 1935 zonder de toestemming van haar  vader – die voorzitter was van de Commissie tegen Gemengde Huwelijken – met haar hervormde klasgenoot Jan François Sijbesma (voor het gemak ook gespeld als Sybesma) uit de van Musschenbroekstraat 46 In Utrecht. Jan was militair arts en samen vertrok het jonge echtpaar naar Nederlands Indië (Bron: Bob Sybesma, Familiekroniek). Nadat Jan tijdens het artsenkrijgsgevangenen transport naar Japan was verdronken (het Japanse schip werd door de Amerikanen in de Baai van Nagasaki getorpedeerd ondanks dat bekend was dat het krijgsgevangen vervoerde) en Robs met hun twee kinderen uit het Jappenkamp bevrijd was keerden de laatsten terug naar Utrecht. Oma van Staveren-Frank was daar in 1946 overleden. Later hertrouwde opa Bram met Ans Docters. 

Abraham (Bram) van Staveren was voorzitter van de Nederlandse Broederschap van Accountants en een bekende persoon in kehilla Utrecht. Hij was meer dan 40 jaar kerkenraad in de Utrechtse synagoge, verscheidene jaren bestuurslid en tot 1923 vice-voorzitter van de  Joodse gemeente, penningmeester van het Israëlitisch Armbestuur, voorzitter van de Gemiloet Gasadiem (Liefdewerk van de Sefardische Joden), Segan of plaatsvervanger van de Hogepriester van Israël en lid van het CC ressort (Centrale Commissie). Zijn aanvraag voor internering in "Barneveld" werd afgewezen.  Opa Bram en kleinzoon Bram Kiek, Lenie's zoon uit haar eerste huwelijk met Maurits Kiek (zie daar) overleefden de onderduik, hun deportatie en de oorlog en zijn veel later overleden. De geschiedenis van  grootouders van Staveren-Frank en kleinzoon Bram in deze oorlogsperiode zijn mij niet bekend.