Lieve woorden, voor mijn moeder, beschreven door een Joods meisje. Ik besefte al jaren dat deze bladzij heel bijzonder is en misschien wel de laatste tastbare overblijfselen zijn van de tragiek die deze kinderen is overkomen. Een bezit, waar je je bijna voor schaamt, in het besef dat dit eigenlijk niet je eigendom is. Voor mij meer een reden om op een of andere manier te onderzoeken of er nog nabestaanden zijn waaraan ik deze originele herinnering terug kan geven.
Verhaal
poëziealbum 1938 van Gien Turfkruijer
Lieve woorden, voor mijn moeder, beschreven door een Joods meisje. Ik besefte al jaren dat deze bladzij heel bijzonder is en misschien wel de laatste tastbare overblijfselen zijn van de tragiek die deze kinderen is overkomen. Een bezit, waar je je bijna voor schaamt, in het besef dat dit eigenlijk niet je eigendom is. Voor mij meer een reden om op een of andere manier te onderzoeken of er nog nabestaanden zijn waaraan ik deze originele herinnering terug kan geven.