Verhaal

Margaretha Valk-Brandel

Mijn grootmoeder Margaretha (Gretha) trouwde in 1900 met haar grote liefde Joseph (Jan) Valk. Zijzelf kwam uit een groot gezin, vier broers: Marcus, Hartog, Hendrik en David en drie zusters: Engelina, Judith en Anna. Behalve dat haar zusje Anna met een broer (Benjamin) van Jan Valk trouwde en dat dit echtpaar een zoon Ies (Isaac) kreeg met wie mijn moeder veel optrok, weet ik niets over het leven van de anderen.

Voor haar huwelijk werkte Gretha als ‘kleuterleidster’. Zij was dol op kleine kinderen maar mocht later vanwege een hartkwaal zelf slechts één kind hebben. Na de geboorte van mijn moeder werd zij steeds zwakker. Mijn grootvader nam een gezelschapsdame in dienst en had mijn grootmoeder ook een hondje dat altijd in haar aanwezigheid was.

Haar leven was kort maar toch heeft ze haar 12,5 jarige huwelijksfeest nog mogen beleven. Mijn moeder maakte, zoals destijds gebruikelijk was een mooi vers waarin ze ook de wens uitsprak dat er ook van een zilveren bruiloft sprake zal zijn, geschreven op een ‘poëzieblad’ met versiering, en droeg dat voor:

‘Ter gelegenheid van het 12 ½ jarig Huwelijksfeest mijner lieve Ouders.

Lieve Ouders! Op deez’ feestdag

Bied ik U mijn wenschen aan.

Dankbaar en tevreê herdenkt Gij

De afgelegde levensbaan.

Blijde, maar ook droeve dagen

Rijzen op voor Uwen geest.

Nu ik U vroolijk kom begroeten

Op Uw kop’ren huwelijksfeest.

 

Zou Uw een’ge dochter zwijgen,

Nu dit feest U wordt bereid?

Zou ‘k niet deelen in Uw vreugde

Met een hart vol dankbaarheid?

Hartelijk wil ik U feliciteren

Met dit heerlijk feestgetij,

Met het voorrecht U geschonken.

Zo verblijdend ook voor mij.

 

‘k Hoop dat Gij nog vele jaren

Voor elkander blijft gespaard,

In ’t bezit van wat U lief is,

Voor veel zorg en leed bewaard.

Dat, met opgeruimde geest,

Ik U dankbaar mag begroeten

Op Uw Zilvren huwelijksfeest.

Uwe liefhebbende dochter

                   Sarah

 

Bron: Jannie van Duuren van Waveren