Isidoor van Daelen, koopman in olieën en vetten, geboren op 1 Juni 1889 in Vlaardingen, was een zoon van Simon van Daelen en Adriana van Stroom. Hij trouwde op 11 Februari 1915 in Rotterdam met Clasina van Wessel uit Maassluis, geboren in 1891 als dochter van Simon van Wessel en Heintje Katan. Het echtpaar kreeg twee kinderen, t.w. Simon in 1916 en Henny Henriëtte in 1919.
Na hun huwelijk woonden Isidoor en Clasina in de Vijverhofstraat 121a in Rotterdam en op 11 April 1922 verhuisde het gezin naar de Diergaardesingel 4b. Het laatst bekende adres van het gezin Isidoor van Daelen was de Van Mojalenlaan 12 in Den Haag.
Isidoor van Daelen had zich op de z.g. Weinreblijst ¹) weten te laten plaatsen, waarbij hem was verteld dat deportatie kon worden uitgesteld. Desondanks werd hij op 12 December 1942 van Den Haag naar Westerbork afgevoerd. Ook zijn vrouw Clasina van Wessel en zijn dochter Henny Henriëtte werden op die datum in Westerbork binnengebracht. Zij verbleven allen in barak 67. Op 20 Januari 1943 werd Isidoor opgenomen in het ziekenhuis, waar hij na drie weken op 6 Februari 1943 weer werd ontslagen.
Op de Joodse Raadkaart van Henny Henriëtte van Daelen is vermeld dat zij voorheen huishoudelijk werk deed, maar per 15 Juni 1942 ziekenverpleegster was in het Israëlitische ziekenhuis te Rotterdam. Zij was niet gesperrt. Van haar broer Simon, die als vertegenwoordiger werkzaam was, is geen registratiekaart in de cartotheek van de Joodse Raad aangetroffen; wel is aangetekend op de kaart van zijn vader dat “de kinderen in het ziekenhuis in Rotterdam hebben gewerkt”.
Er van uitgaand dat ook Simon van Daelen gelijktijdig met zijn ouders en zus op transport gesteld werd – d.w.z. op 23 Februari 1943, zijn alle leden van de Van Daelen familie op 26 Februari 1943 in Auschwitz aangekomen. Daarbij zijn Isidoor van Daelen, zijn vrouw Clasina van Wessel en zijn dochter Henny Henriëtte van Daelen onmiddellijk vermoord. Op basis van de overlijdensdatum van Simon van Daelen van 30 April 1943 kan worden aangenomen dat hij bij aankomst in Auschwitz op 26 Februari nog geselecteerd is voor “werk” en twee maanden later op 30 April 1943 daar om het leven is gekomen.
Bronnen: Stadsarchief Rotterdam, gezinskaart Isidoor van Daelen; website wiewasie.nl/huwelijk Isidoor van Daelen; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Isidoor van Daelen, Clasina van Daelen-van Wessel en Henny Henriëtte van Daelen.Overlijdensaktes uit Den Haag d.d. 23-8-1948: A1643 voor Isidoor van Daelen; A1644 voor Clasina van Daelen-van Wessel en A 1172 d.d. 23-6-1952 voor Henny Henriëtte en Simon van Daelen.
¹) Weinreblijst. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde Weinreb in Den Haag een controversiële rol. Hij zette een fictief emigratiebureau op en creëerde een niet-bestaande Duitse generaal, met wie hij naar eigen zeggen correspondeerde. Joden die zich bij hem – tegen betaling – lieten registreren, spiegelde hij voor dat zij hun deportatie konden uitstellen. Merkwaardigerwijs verleenden de Duitse bezetters althans gedeeltelijke medewerking aan Weinrebs initiatief: de personen op zijn lijsten werden via de Joodse Raad voorlopig van deportatie vrijgesteld.
Ook na het falen van dit systeem, toen bleek dat verschillende door de lijst-Weinreb beschermde personen tóch waren opgepakt, ging hij ermee door; hij rechtvaardigde dit later door erop te wijzen dat hij de veelal willoze slachtoffers van de Jodenvervolging zo althans weer enig uitzicht bood en velen van hen loskwamen van hun passieve houding.
Op 11 September 1942 werd Weinreb gearresteerd. Hij werd de volgende dag naar Huize Windekind overgebracht, waar hij werd verhoord door de SD-er Fritz Koch. Weinreb zou erin zijn geslaagd zich te redden door de Duitsers aan het lijntje te houden met zijn verzonnen generaal. Toen zij hem begin 1944 begonnen te doorzien, dook hij onder.