Stephan Manasse was een zoon van Mannheim Manasse en Auguste Peiser. Hij werkte als verkoper van kledingstoffen van 1919 tot 1924 in Pommeren (tegenwoordig Polen). In 1924 ging hij naar Berlijn, waar hij werkte voor warenhuis Wertheim, als inkoper van kledingstoffen. In mei 1933 kwam hij naar Amsterdam, waar hij zich in september inschreef, als koopman van dassen en sjaals. Hij richtte in 1939 een confectiebedrijf voor 'overhemden met vaste boord' op. Op 4 juni 1942 werd zijn bedrijf geliquideerd.
Nadat hij zich in Amsterdam had gevestigd voegde zijn verloofde uit Berlijn zich bij hem. Ze trouwden op 26 januari 1939 in Londen. Uit dit huwelijk werd op 24 mei 1943 een kind geboren.
Stephan Manasse werd vastgezet toen hij eind augustus 1942 zijn Sperre kwam vernieuwen. Hij werd vervoerd naar Westerbork en vandaaruit met het transport van 14 september 1942 gedporteerd. Hij was achtereenvolgens in Cosel, Blechhammer en Gross-Rosen. Uiteindelijk kwam hij tijdens een van de dodenmarsen vanuit dit laatste kamp om het leven.