Salomon Lesgever was een zoon van Wolf Lesgever en Marianna Polak.
website www..wiewaswie.nl.
Salomon Lesgever was getrouwd met Grietje Gompers. Samen kregen ze vier kinderen: drie zonen (Wolf, Mozes en Lex), en een dochtertje Leentje dat al na zes maanden stierf. Salomon werkte in de haven als pakhuisknecht bij een exportmaatschappij en toen hij daar wegens slecht economisch tij werd ontslagen, werd hij ʻreizigerʼ (koopman of vertegenwoordiger) bij zijn schoonvader, die in aardewerk handelde. Daar werd hij echter na korte tijd ontslagen. Salomon deed een beroep op de Steun. In zijn dossier stond: ‘Zijn verkoopkracht was te gering en de kracht van zijn handen te groot, waardoor menig stuk aardewerk niet heel op zijn bestemming aankwam.’ Salomon keerde terug naar de haven, waar hij houtboten ging lossen. In latere jaren dreef hij een winkeltje in manufacturen. Moeder Grietje vulde de huishoudpot aan met haar werk als strijkster.
Vader Salomon was socialist. Het gezin Lesgever was niet orthodox-joods, maar hechtte veel belang aan de Joodse tradities. De jongens zaten op een openbare school, maar volgden op de woensdagmiddag en zondagmorgen joodse les.
Zoon Lex was de enige die de oorlog overleefde. In 2010 debuteerde hij met zijn autobiografisch boek Nooit verleden tijd, dat vertelt over zijn belevenissen in de oorlog.
Uit themasite februari razzia's Stadsarchief Amsterdam