Vanaf hier werden de joden in de jaren 1942 en 1943 verzameld en op transport gezet naar het concentratiekamp Westerbork. Vanuit Westerbork gingen de transporten naar het oosten o.a. naar concentratiekamp Auschwitz.
Tijdens de bezetting werd door de Duitsers bepaald dat het een schouwburg alleen voor joden zou zijn omdat joden niet meer mochten deelnemen aan het openbare leven. Schouwburgen waren evenals alle andere culturele gebouwen en veel meer verboden voor joden.
Na de oorlog was de schouwburg een verlaten plaats immers vrijwel alle joden waren uit het Amsterdamse leven verdwenen. De schouwburg heeft na de oorlog leeg gestaan omdat men niet wist wat aan te vangen hiermee. Het is bekend dat het lang geduurd heeft na de oorlog voordat men wist wat te doen met deze pijnlijke plek in de stad. Er werd besloten dat het gebouw behouden moest blijven als monument echter de staat van het gebouw was slecht. In de loop van de jaren heeft de Hollandsche Schouwburg steeds een ander uiterlijk gekregen. Waarschijnlijk door de slechte staat is besloten om in ieder geval het dak neer te halen of wat daar van over was en als stiltemonument te maken.
In de schouwburg brand een herdenkingsvlam en een reusachtige zwart marmeren plaquette met duizenden achternamen van families. Op de eerste rij van de plaquette (helemaal bovenin) is de familienaam Van Perlstein gegrafeerd.