Verhaal

Hans Jo Aussen was ondergedoken in Jan van Galenstraat 179 Amsterdam W

Door: Hans Aussen

Deze bijdrage is toegevoegd via AndereAchterhuizen.nl, waar verhalen van Joodse onderduikers in kaart worden gebracht.

De onderduik werd geregeld door een zakenrelatie van mijn vader, de Heer Koning. Op de dag van vertrek trok ik drie onderbroeken, twee bovenbroeken, twee paar sokken, twee truien en wat je nog meer aan kon doen aan. Daaroverheen droeg ik een warme jas met een ster erop. Ik pakte een koffertje met nog wat dierbare spullen en deed de deur achter mij dicht. We kregen het heel warm want het was tot overmaat van ramp een hele warme zomer. Mijn broer en ik liepen op ongeveer tien meter achter onze “gids”, de zakenvriend van mijn vader. Achter ons volgden op twintig meter onze ouders, omdat het te gevaarlijk was om bij elkaar te lopen.

Na ongeveer een uur lopen kwamen we aan in de Jan van Galenstraat 179. Onze gastvrouw was Gerda Mulder, een schooljuffrouw. Bij de schooljuffrouw zijn we anderhalf jaar ondergedoken geweest. We sliepen in twee zolderkamertjes. Op straat kwamen we niet, want dat was te gevaarlijk. Ik heb in die tijd leren bridgen, dat is een kaartspel. Dat speelden we meestal als we boven moesten blijven, omdat de werkster van juffrouw Mulder niets mocht weten van onze aanwezigheid.

Op een dag stelde juffrouw Mulder ons voor aan meneer Spinhoven, een oude kennis van haar. Ze dacht dat hij een betrouwbare man was. Hij zocht mensen die voor hem tegeltjes konden beschilderen met een tekening erop, zodat hij die kon verkopen. Wij besloten dat te doen. Aanvankelijk leek alles goed te gaan. Op een dag kwam hij met het verhaal dat er een razzia op onderduikers zou plaatsvinden in de straat waar wij ondergedoken zaten. Hij zei dat hij een kennis had die op het politiebureau werkte, die dat door middel van omkoping tegen kon houden. Dat rook naar chantage. Hij wilde ons kennelijk geld vragen. En als je daarmee begint, dan heb je de kans dat hij dat iedere keer opnieuw zal doen. Toen zijn we tijdelijk op een ander adres gaan wonen.

Na anderhalf jaar stierf de schooljuffrouw aan een ernstige ziekte en zijn we door een onderduik-organisatie naar een ander adres gebracht.

Alle rechten voorbehouden