Rika van der Horst had jarenlang samengeleefd met haar moeder en zwakzinnige zus. Zij waren voor de oorlog al overleden. Rika leidde een teruggetrokken bestaan en verdiende de kost door met een trekkar met manufacturen de boeren in de omgeving van Tiel te bezoeken.
De Tielse korpschef J.S. de Jong weigerde op 17 november 1942 mee te werken aan een razzia. Hij trad af en waarschuwde de Joodse gemeenschap. Hierdoor werden vijftien mensen niet gedeporteerd; vijf van hen overleefden de oorlog. Rika van der Horst kon of wilde niet onderduiken en was het eerste Joodse slachtoffer uit Tiel.
Bron: T. Vrij, Bittere tranen - Jodenvervolging in Tiel en omgeving, Laren: Uitgeverij Verbum, 2010.
Verhaal