Bloeme van Dal was het zesde kind van Naatje Isaac Lijmer en Jacob Samuel van Dal. Voor zover bekend is Bloeme vrijgezel gebleven. Ze is, toen ze 27 was, uit haar ouderlijk huis naar de Hoogstraat 35 II hoog in Amsterdam verhuisd, waar ze als huishoudelijke hulp inwoonde bij diamantbewerker Mozes van den Berg, zijn vrouw Eva Kok en hun twee zonen Isaäc en Emanuel. Op 17 december 1930 verhuisden ze naar de Waverstraat 75 II hoog.
Op 12 september 1942 zat Bloeme in Westerbork. Ze is op 14 september 1942 op transport gegaan en op 17 september 1942 in Auschwitz omgekomen. Op haar kaart in de cartotheek van de Joodsche Raad is aangegeven dat haar contactpersoon en -adres dat van Mozes van den Berg was, maar Mozes is zelf op 24 september 1942 in Westerbork aangekomen en op 28 september 1942 in Auschwitz vermoord. Zijn vrouw Eva is op 26 maart 1943 in Sobibor omgekomen.
Isaäc, de oudste zoon van Mozes en Eva is in 1941 in Nijmegen in een meubelwinkeltje aan de Ganzenheuvel ondergedoken geweest. Hij is op 7 oktober 1944 in Nijmegen omgekomen, toen de Duisters op die dag brisantbommen gooiden op de stad. Nijmegen was net twee weken daarvoor door de geallieerden bevrijd. Isaäc’s naam is vermeld op een gedenkplaquette aan de Kitty de Wijzeplaats in Nijmegen. Van de familie van den Berg heeft alleen hun jongste zoon Emanuel de oorlog overleefd. Hij is in 1991 in Amsterdam overleden.
Bloeme van Dal is opgenomen in Gedenkboek 9 van de Oorlogsgravenstichting. Mozes van den Berg en Eva Kok zijn allebei in Gedenkboek 5 van de Oorlogsgravenstichting opgenomen. Isaäc van den Berg is niet in een Gedenkboek opgenomen.
Gebaseerd op de indexen van het Stadsarchief van Amsterdam en de gegevens in de Joodsche Raad cartotheek, informatie van de website Oorlogsbronnen, de Arolsen archives en van de website Oorlogsdoden Nijmegen.