Irene Ossedrijver verbleef als patiënte in het Amersfoortse Rijkshospitaal en hoefde daarom niet mee met de laatste groep Joden die de stad in april 1943 moest verlaten. Twee maanden later, op 21 juni, werd ze alsnog overgebracht naar kamp Westerbork, ondanks een verklaring van haar behandelend arts dat ze niet te vervoeren was zonder levensgevaar.
Kees Ribbens, ‘Zullen wij nog terugkeeren…..’: De jodenvervolging in Amersfoort tijdens de Tweede Wereldoorlog (Amersfoort 2002) 62.
Addition