Eliazer Hildesheim

Rebecca Hildesheim trouwde met Jozef Gerzon en was actief in de joodse vrouwenbond. Zij bezocht lezingen van de zionisten in Groningen en schreef ingezonden stukken in de krant. Vooral het zionisme op religieuze grondslag, waarbij het verlangen naar de eenheid van het joodse volk centraal staat, sprak haar aan. Kinderen van Rebecca gingen al in de jaren twintig naar Israël.

Kishinew en zionisme

De meest interessante persoon in het gezin van Izaak Hildesheim was zonder twijfel Eliazar. Hij was afgestudeerd als arts, en was gespecialiseerd tot oogarts, maar na zijn studie had hij talloze banen. Tot grote spijt van zijn ouders lag zijn hart vooral bij het theater. Later werd Eliazar bestuurslid van de Nederlandse Zionisten Bond (NZB). Een keerpunt in het leven van Eliazar was een pogrom in Chisinau (Kishinev, Moldavië) in 1903, dat hem inspireerde tot het boek Kishinew en zionisme. Deze pogrom kwam voor veel joden als donderslag bij heldere hemel en was voor Eliazar het bewijs dat alleen een nationaal joods tehuis een oplossing voor de vervolging bood.

In zijn boek uitte Eliazar kritiek op assimilatie, dat hij zelfbedrog noemde. Over Duitsland schreef hij dat nergens anders joden zo geassimileerd waren als daar, maar dat dat alleen mogelijk was door het eigen joodse karakter op te geven. Alleen binnen een eigen joodse staat zouden joden zichzelf kunnen zijn en gevrijwaard zijn van antisemitisme en vervolging. Wel was Eliazar dankbaar voor het Nederlanderschap, wat in strijd leek te zijn met zijn zionistische ideeën.

Het lot van de familie Hildesheim in de Tweede Wereldoorlog

Generatieslang probeerden leden van de familie Hildesheim antisemitisme te ontvluchten of te voorkomen. Philip Hildesheim ontvluchtte de armoede en pogroms in Polen, zijn zoon zette zich in voor Russische vluchtelingen te verbeteren en zijn kleinkinderen zagen in het zionisme de oplossing tegen antisemitisme. Uiteindelijk hielp het niet. Kon Philip Hildesheim nog vluchten, zijn nazaten lukte dat tijdens de Tweede Wereldoorlog niet. Velen van hen werden vermoord in de concentratiekampen