Emilie Zion-Strupp was getrouwd met de uit Eibergen stammende Meijer Zion. Emilie was van Duitse afkomst. Het echtpaar vestigde zich eerst in Enschede en later in Den Haag, waar Meijer kleermaker was.

Dit huwelijk had twee kinderen, Rudolf (geboren Enschede op 12.8.1914) en Elly (Enschede 23.4.1919).  Er bestaan geen familiefotos van hen, waarschijnlijk omdat ze ver van de familie in Eibergen woonden en weinig op familievisite kwamen. Het enige beeld dat we hebben is van Elly in 1933, aan de wandel met haar neef Sallie en nicht Mien Zion. 

In 1925 stierf Meijer, na een korte ziekte. Hoe deze uit het buitenland komende weduwe met twee kinderen zich daarna economisch en sociaal heeft gehandhaafd, is niet bekend.

Men kan alleen maar indenken wat een zorgen moeder Emilie heeft gehad na de Duitse bezetting en vooral bij de dreiging tijdens  de eerste grote razzia's in de Nederlandse steden in de zomer van 1942. Het is mogelijk dat zoon Rudolf toen al niet meer in Den Haag woonde. 

Moeder en dochter hebben zichzelf op 19 augustus 1942 van het leven beroofd en zijn daarbij de eerste slachtoffers van de Zion familie tijdens de oorlog. Er zouden nog velen volgen in Auschwitz en Sobibor.

Hun zelfmoord was plichtsgetrouw gemeld door de Duitse autoriteien aan het hoofdkantoor van de Gestapo in Amsterdam. 

Emilie en Elly zijn begraven op de Joodse begraafplaats in Den Haag. Emilie was 63, Elly 22. 

Rudolf is vergast in Auschwitz op 30 april 1943. Hij was toen 29.