Hulda Baden-Waldauer, geboren op 28 Mei 1856 in Bütow (Pommern), was een dochter van Rachel Waldauer. De naam van haar vader is niet bekend. Zij was weduwe en gehuwd geweest met Max Baden. Niet bekend is wanneer Hulda Baden-Waldauer naar Nederland is gekomen. Wel bekend is dat zij ten tijde van de verplichte registratie van de Joden in Nederland per 1 October 1941 geregisteerd was in het Israëlitisch Oudeliedengesticht in de Claes de Vrieselaan 70 in Rotterdam. Zij was toen 85 jaar oud.
Op 15 October 1942 werd Hulda Baden afgevoerd naar Kamp Westerbork. Zij verbleef in barak 70 en 81. Op 27 Januari 1943 werd zij opgenomen in het ziekenhuis, waaruit zij op 2 Februari weer werd ontslagen. Diezelfde dag nog is Hulda Baden op transport gesteld naar Auschwitz waar zij op 5 Februari 1943 op de leeftijd van bijna 87 jaar, bij aankomst aldaar onmiddellijk is vermoord.
Archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Hulda Baden Waldauer (in de cartotheek te vinden onder de fout geschreven naam Waldaner) en een toevoeging van een bezoeker van de website