Emanuel Mendels was een zoon van Abraham Mendels en Mina Davidson, een gezin met negen kinderen, waarvan er zes tijdens de oorlog zijn omgekomen: Emanuel zelf, Pietje, Betje, Hendrica, Levi, en Sara. De andere drie kinderen zijn al op jonge leeftijd overleden.
Emanuel trouwde op 16 November 1906 in Lemsterland met Elsje Davidson, dochter van Marcus Davidson en Froukje Velleman.
websites www.tresoar.nl en www.wiewaswie.nl
In de jaren ‘20 en ’30 van de vorige eeuw bestonden in Wolvega drie goedlopende exportslagerijen die hun bestaan vooral te danken hadden aan het slachten van varkens. De geslachte beesten werden verpakt in kratten en voor het grootste gedeelte geëxporteerd naar Engeland. Ze gingen de geschiedenis in als de Londense varkentjes. Eén van de drie slachterijen was eigendom van de heren Mendels en Slager. Het bedrijf was gevestigd in een pand dat iets ten noorden van het spoor lag. Toen na verloop van jaren dit gebouw te klein werd, is de slachterij van de familie Leser overgenomen die juist ten zuiden van het spoor stond. De ene eigenaar van de firma, de familie Slager, woonde in Steenwijk en de andere eigenaren, de twee heren Mendels, in Wolvega en Meppel.
Emanuel Mendels woonde aan de Van Helomalaan in Wolvega. Hij was getrouwd met Elsje Davidson, in 1884 in Lemsterland geboren. Ze hadden een pleegzoon, Abraham Delmonte, een familielid van Emanuel Mendels. Abraham Delmonte werkte bij het bedrijf als boekhouder.
In Wolvega woonden een doofstomme broer en zuster van Emanuel Mendels: Levi Mendels en Hendrica Mendels.
Op 14 december 1942 werd Emanuel Mendels opgepakt, naar Westerbork gebracht en vandaar naar Auschwitz gedeporteerd. Hij werd in het subkamp Birkenau om het leven gebracht. Op 16 maart 1943 is zijn echtgenote Elsje Mendels-Davidson opgepakt, naar kamp Westerbork gebracht en een dag later, op 17 maart 1943, op transport gesteld naar Sobibor.
W.H. de Vries, 'De oorlog in Stellingwarven', in: De Ovend. Stellingwarfs Tiedschrift, nr 32, 17-19
Deze persoon wordt herdacht op een gedenkteken in Noordwolde. Een beschrijving van dit gedenkteken is te vinden op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.