Een etmaal voor de razzia op 17 maart 1943 hebben verzetsmensen de directeur Nathan Italie geprobeerd over te halen tenminste een deel van de kinderen te laten onderduiken. Hij weigerde: hij wilde tot het laatst voor 'zijn kinderen' blijven zorgen en vertrouwde bovendien op God. Ook de middag vóór de razzia deed een verzetsman nog een dringend beroep om de deur open te zetten en de kinderen naar buiten te sturen: voor verscheidene kinderen was zelfs al een onderduikadres gevonden, maar Italie weigerde opnieuw.
Bron: 'Vogelvrij. De jacht op de joodse onderduiker', Sytze van der Zee, Amsterdam 2010.