Addition

Het gezin Krant

Gedenkboekje Joods Monument Baarn, aanvulling

Het gezin Markus Krant, Jacomina Krant–Krant en Jozef Krant.
Laatst bekend adres: Brinkstraat 14, Baarn

Markus, geboren in Hilversum op 17 juni 1892, was getrouwd met Jacomina Krant, geboren op 2 juli 1894, eveneens in Hilversum. Daar werd hun zoon Jozef geboren op 17 augustus 1922. Zij hebben nog een zoon gehad: Meijer.
Markus, Jacomina en Jozef werden op 9 oktober 1936 in Baarn ingeschreven; kerkgenootschap Nederlands-Israëlitisch.

Markus staat geregistreerd als koopman galanteriën. Hij had een zaak in huishoudelijke artikelen in de Brinkstraat nummer 14. De familie Krant was in die dagen bij menig Baarnaar bekend vanwege de ruime keuze in hun winkel.
Er woonden trouwens meer ‘Kranten’ in Baarn. In ieder geval heeft ene Mien Krant de oorlog overleefd en zeker tot halverwege de jaren zeventig in de Oosterstraat gewoond.

Over vader Marcus en moeder Jacomina Krant meldt het Baarnse bevolkingsregister dat zij op 12 juli 1943 naar Polen zijn vertrokken.

Gegevens van Westerbork geven over dat vertrek meer informatie: Vader en moeder kwamen op 19 april 1943 in Vught aan. Op 7 augustus werden beiden naar Westerbork vervoerd, waar zoon Jozef op die datum reeds stond ingeschreven. Op 24 augustus werden ze alle drie  naar Auschwitz getransporteerd.

Drie dagen later werd moeder Jacomina Krant–Krant daar vermoord, op 27 augustus 1943. Zoon Jozef stierf in Auschwitz op 3 december 1943. Een maand later werd vader Markus omgebracht, op 9 januari 1944. Helaas heeft de gemeente Baarn geen stamkaarten meer om dit alles tot in detail te verifiëren.

Een oudere Baarnse vertelt over haar kindertijd:
“Ik herinner me nog goed, dat Meneer Krant, een Joodse man, die ín de Brinkstraat een manufacturenwinkel had, was opgehaald door de Duitsers. Hij woonde ergens in de buurt van de Veldheimweg. Hij liep op blote voeten, een lange broek met bretels en een hemd aan met z'n handen op z'n rug gebonden tussen twee Duitsers, die geweren in hun hand hadden. Ik stond op het tuinhekje en herinner me mijn gevoel van onbegrip en onmacht, ík was sprakeloos. Wanneer dat precies is geweest weet ik niet meer. Na de oorlog is meneer Krant niet meer teruggekomen.”

Research en tekst: Wim Velthuizen, Baarn