De actrice en zangeres Dorothea Gerson trad op onder de artiestennaam Dora Gerson. Zij kreeg haar opleiding aan de Reinhardtschule en de Volksbühne in Berlijn. In dezelfde stad bij de Holtor Truppe werd ze snel opgemerkt en bekend. Ze speelde in twee speelfilms, leidde een ‘nogal wild leven’ en trouwde met Veit Harlan, een regisseur die later nazi-propaganda films als Jüd Suss zou maken. Het huwelijk werd ontbonden.
In de jaren ’30 trad ze in Nederland op als chansonière bij Louis Davids in het Scheveningse Kurhaus, ook Jiddisje liederen behoorden tot haar repertoire. Samen met Erwin Parker en Kurt Egon Wolff richtte ze het emigrantencabaret “Ping Pong” op. Bij dit Duits-joodse emigrantencabaret was ze de voornaamste publiekstrekker. In 1934 besloot dit gezelschap een tour te maken naar Zwitserland om aan problemen met de werkvergunningen van de buitenlandse medewerkers te ontkomen. Dora blijft in Zwitserland en is ook daar geliefd, maar keert later toch terug naar Amsterdam.
Ping Pong is dan opgeheven; ze treedt op in diverse revues en cabaretten (onder meer in het cabaret “"De Onwijze Kater”" van Cor Hermus) en zingt tijdens de pauzes in bioscopen. Dora Gerson maakte een grote indruk op de pers, haar collega’s en het publiek. Een journalist schreef over haar: ‘Ze is alleen te vergelijken met Fien de la Mar, maar haar voorname ingetogenheid en beheerste stijl maakt haar beter’.
Dora trouwde in 1936 met een van haar bewonderaars, de textielhandelaar Max Sluizer. Ze trad voor het laatst op in het programma "De Zeven Joffers" van Wim Kan in het seizoen 1938-1939; daarna wijdde ze zich volledig aan haar twee kinderen. Na een aantal uitgestelde vluchtpogingen onderneemt het gezin in 1942 de reis naar de Zwitserse grens. Dora weigert haar dochtertje Miriam te laten verdoven en het huilende kind zorgt ervoor dat ze worden ontdekt: het hele gezin is op 14 februari 1943 in Auschwitz vermoord.
Over Dora Gerson:
J. Klöters, ‘Dora Gerson en het eerste emigrantencabaret Ping Pong’, in: K. Dittrich en H. Würzner (red.), Nederland en het Duitse Exil 1933-1940, (Amsterdam, 1982), 210-225. Met foto's.
P.H. Honig (red.), Acteurs- en Kleinkunstenaarslexicon. 3200 namen uit 100 jaar Nederlands toneel, (Diepenveen 1984), 321.
Katja B. Zaich, "Ich bitte dringend um ein Happyend." Deutsche Bühnenkünstler im niederländischen Exil 1933-1945, (Frankfurt am Main, 2001), 57-64; 231.
De cd Vorbei… Beyond Recall. A Record of Jewish musical life in Nazi Berlin, 1933-1938 (Bear Family Records BCD 16030-08, Hamburg, 2001) bevat opnamen van Dora Gerson.