Verhaal

Ook Joodse weesmeisjes waren nergens veilig

Lea Bleekveld

Op 2 maart 1943 vertrok uit kamp Westerbork een trein met 1105 mensen naar het toen onbekende vernietigingskamp Sobibor. Na een reis van drie dagen kwam de trein op 5 maart aan. Het was het eerste transport uit Nederland naar dit kamp. Nog 18 transporten zouden volgen tot het laatste transport op 20 juli 1943. 34.313 Joodse mannen, vrouwen en kinderen maakten de gedwongen reis naar dit gruwelijke oord in oost-Polen. In nog geen vijf maanden werden zij, op ongeveer duizend na, op de dag van aankomst vergast. Van de ruim 34.000 keerden slechts enkelen terug.

Lea Bleekveld was de dochter van Hijman Bleekveld en Kaatje Pront. Lea had de huishoudschool afgerond en was vanaf mei 1942 helpster aan de Bewaarschool 1ste Joodse kleuterschool. Haar officiële woonadres was Rapenburgerstraat 171 in Amsterdam: het Nederlands Israëlitisch Meisjesweeshuis. Dit betekent dat Lea een van de kinderen was die bij de ontruiming van het Joodse Meisjesweeshuis op 10 februari 1943 naar Westerbork werd afgevoerd.

Op dat moment woonden er ruim honderd kinderen in het weeshuis. Zo’n dertig van hen hadden beschermingspapieren en enkele anderen wisten te ontkomen. De ontruiming trof 63 kinderen met zeven begeleiders. Al na enkele weken in Westerbork werd Lea op transport gesteld naar Sobibor. Zij was zeventien jaar toen ze bij aankomst werd vermoord.

Alle rechten voorbehouden