Na zijn Bar Mitswa doorloopt Jaap de HBS te Gouda en studeert piano.
In Leeuwarden wordt hij directeur van de Coöperatieve Vereniging Excelsior, een socialistische arbeiderscoöperatie.
Daar beleeft hij ook zijn première als concertpianist en begeleidt de vermaarde zangeres Mien Sternheim - Smits.
Tijdens de 1e Wereldoorlog ondertekent hij het dienstweigeringsmanifest van 1915 en in 1916 organiseert hij samen met Henriette Roland Holst en Ferdinand Domela Nieuwenhuis een congres tegen de oorlog.
Met zijn vrouw Rieka van Dam verhuist hij naar naar Hilversum om in de radiostudio tijdens live-uitzendingen piano te gaan spelen. Daar krijgen ze ook hun twee kinderen.
Hij wordt spreker tijdens bijeenkomsten van de Sociaal Democratische Partij, die vanaf november 1918 als Communistische Partij Holland verder gaat.
In 1926 gaan Rieka en Jaap scheiden. Jaap verlaat zijn gezin en de contacten met zijn kinderen verwateren. Hij verhuist naar Amsterdam, hertrouwt en klimt op tot directeur op het partijkantoor.
In de oorlog duikt hij onder in Driebergen, waar hij op 22 maart 1945 overlijdt. In zijn krant De Waarheid wordt hij op 24 april herdacht.
Bron: Gezagsgetrouwe Vredelievende Belastingbetalende Medeburgers - Daniël van den Bos (Aspekt Amersfoort, 2019)