Verhaal

Het gezin van Jozua Klein en zijn drie kinderen

De familie Klein op 18-6-1938

Staande van Links naar Rechts
Emiel, Jodi, Edith, Eli, Adolf

zittend: Benjamin Klein en Henriette Klein-Mendel

Jozua Klein werd geboren op 3 april, 1901 in Wildervank. Hij was getrouwd met Rosi (Rosa) Mendel, geboren op 26 maart in Duitsland. Zij kregen drie kinderen: Rita Klein geboren op 26 april 1933, Ingrid Klein, geboren op 20 september 1938 en Benjamin Klein geboren op 30 Juli 1941. 

De ouders van Jozua waren : Benjamin Klein en Henriette Klein-Mendel. Zij werden tijdens een Duitse razzia opgepakt en overleden in Kamp Sobibor, 1942

De arrestatie van Jozua Klein.
Jozua Klein was hoofd van een groep van verkopers. Op een dag werd hij gevolgd door de Duitser toen hij op bezoek ging bij zijn verkopers. Zo vonden de Duitsers Jozua en zijn groep van verkopers. Hij en 8 andere verkopers werden opgepakt en ondergebracht in een Hotel in Den Haag. De volgende dag werden de niet Joodse verkopers vrijgelaten en de Joodse verkopers werden gearresteerd.

Deportatie naar Kamp Mauthausen.
Rosi klein bezocht haar man elke week. Op een dag in 1942 bezocht ze haar man met een mand vol met fruit en daar hoorde zij dat haar man was gedeporteerd naar Kamp Mauthausen. Zij zag hem nooit meer terug. In juli, 1942 ontving ze een brief van het Rode Kruis dat hij gestorven was aan een longontsteking. Later ontving ze een brief van de Duitser dat hij was doodgeschoten omdat hij probeerde te vluchtte.

Rosi Klein kreeg een zenuwinzinking  toen zij het bericht  kreeg dat haar man was overleden in Kamp Mauthausen. Haar 9 jaar oude dochter zorgde toen voor haar jongere broer en zus. De Buren en vrienden hielpen mee.

Rosi en haar kinderen moesten onderduiken.
Met grote urgentie raadde ze moeder Rosi aan om samen met haar kinderen onder te duiken. Ook in Leiden waren er nu bijna dagelijks razzia’s waar Joden werden gearresteerd. Maar moeder Rosi had geen interesse, zij had een brief van de dokter dat ze te ziek ware om te reizen. Later op de dag  kwam Eem Stoffels langs en overtuigde moeder Rosi  dat een brief van de dokter in dit geval niet zou helpen. Om 6:30 s'avonds verlieten het gezin het huis door de achterdeur en om 7:50 in de avond kwam de Duitse Gestapao het huis binnen om het gezin te arresteren. Het gezin verbleef een nacht ondergedoken op een onderduik address en de volgende dag kwam Eem Stoffels en brachten ze naar het platterland.  Met hulp van de buren Eem Stoffels and haar man Hyme die beide actief waren in het verzet en hielpen met het laten onderduiken van de Joden. Werden de kinderen Ingrid en Benjamin door Eem Stoffels achter op de fiets gebracht naar Oegstgeest. Dit was het moment dat de kinderen verborgen kinderen werden.

Toen men in Oegstgeest aankwam splitste de familie zich op. Kleine Benjamin werd ondergebracht op een boerderij in Sassenheim. Zijn zuster Rita werd ondergebracht bij een tulpen boerderij in het zuiden van Holland. Moeder Klein werd een huishoudster toen ze ondergedoken  was. Het ironische was dat ze op een later moment werkzaam was in een huis voor oudere dames in Velp. Dat huis werd in beslag genomen door de Duitsers voor een regionaal SS hoofdkwartier. Toen moest moeder Klein werken voor haar aartsvijanden.

 De Jaren na de oorlog

Na de bevrijding in mei, 1945 werd de famiie herenigd met behulp van Eem Stoffels. Moeder Klein moest toen de zorgen voor het gezin en besloot om the beginnen met een Pension. De kinderen moesten toen helpen met de verschillende taken. De kinderen gingen naar de lagere school. Een oom van Rosi, was tijden de oorlog gevlucht uit Duitsland. In 1941 had hij had kans gezien om mee te varen op een boot van Hoek van Holland naar Cuba. Vandaar uit emigreerde hij naar Miami. Na de oorlog hielp hij Rosi en de kinderen met de emigratie naar Amerika. Hij had daar een huis gekocht voor Rosi en haar gezin. De oom was vrijgezel maar hij werd een vaderfiguur voor Rosi’s gezin. Hij zorgde gedurende zijn verdere leven voor het gezin. Een dochter van Rosi werd later de Cantor voor de Synagoge in Birmingham, Alabama. Zij is actief in het Holocaust Educatie Centrum en deelt het overlevingskans verhaal van haar moeder en de familieleden die niet terugkeerde van de concentratiekampen.

Media bestand