Verhaal

Rosette Norden-Berlijn

Op 25 januari 1943 werd Rosette Norden-Berlijn in Amsterdam gedood door haar onderduikverlener. Die verklaarde na arrestatie dat hij haar in november 1942, op verzoek van anderen, bij hem thuis aan de Haringvlietstraat 9 had laten onderduiken, tegen een vergoeding van 200 gulden per maand. Volgens de onderduikgever was Rosette een 'zeer lastig persoon', die vooral over het eten klaagde. Ook beweerde hij dat ze onvoorzichtig was geweest en niet op haar kamer was gebleven, terwijl hij haar dat wel op het hart had gedrukt. Uiteindelijk was hij naar eigen zeggen op zoek gegaan naar een ander adres voor haar, maar toen dat niet lukte had hij besloten zich op een andere manier van Rosette te ontdoen.
Op 23 januari probeerde hij tijdens een avondwandeling in het park haar met een hamer op het hoofd te slaan, maar die aanslag mislukte. Rosette zei dat ze haar familie en bekenden van de aanslag op de hoogte ging brengen en omdat zij vreesde voor haar leven ging zij die nacht bij de broer van haar onderduikverlener slapen. Die wist haar te overtuigen niets over de aanslag te vertellen en beloofde haar naar een ander adres te brengen. Rosette geloofde hem en dat werd haar fataal: de beide broers bleken toen al samen van plan te zijn haar om het leven te brengen zodra de gelegenheid zich voordeed.
Twee dagen later, toen Rosette naar haar nieuwe onderduikadres werd gebracht, grepen ze hun kans. Rosette's onderduikverlener wurgde haar toen ze op de Stadhouderskade liepen. Haar handtasje met 3186 gulden en een vals persoonsbewijs erin stopten ze in hun jaszak. De broers hadden haar lichaam in het water willen gooien, maar een man die op het gillen van Rosette was afgekomen bleef in de buurt en diezelfde avond nog werd het tweetal gearresteerd. Ook de SD werd in kennis gesteld. Beide broers werden enkele dagen later aan de SD overgedragen.
Uiteindelijk werd Rosette's onderduikverlener in november 1943 veroordeeld tot 10 jaar cel.

Bron: De dood van een onderduiker. Louis van Gasteren en de waarheid, Eric Slot. Amsterdam, Mouria, 2006.