Benjamin Levie was een zoon van Salomon Benjamin Levie en Rachel Breebaard. Hij vestigde zich in 1891 in Meppel en heeft op verschillende adressen in deze stad gewoond. In 1892 trouwde hij met Grietje Kan, dochter van Sander Kan en Vogeltje Lezer. Benjamin en Grietje kregen zes kinderen, waarvan er twee jong stierven.
Grietje stierf in 1941 en werd begraven op de Joodse begraafplaats aan de Steenwijkerstraatweg in Meppel.
In de loop van 1941 mocht Benjamin Levie zijn beroep niet meer uitoefenen. Op 3 oktober 1942 werd hij samen met een groot deel van zijn familie uit huis in de Hagenstraat gehaald en naar Westerbork gebracht.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Benjamin Levie stond op de Meppeler markt met blauw geëmailleerde pannetjes. Daaraan had hij zijn bijnaam ’Pannechien Blauw‘ te danken. Om aandacht van klanten te trekken, sloeg hij met een ijzeren staaf op een pan. Het geluid dat hij daarmee produceerde leek veel op het geluid van de klok van de gereformeerde kerk. Vandaar dat die klok ook wel ’Pannechien Blauw‘ werd genoemd.
L. Huizing, ’De verdwenen mediene. Twee en een halve eeuw Hoogeveens jodendom‘ in: L. Huizing en J. Wattel, Hoogeveen. Van Echtens morgenland (Hoogeveen 1975)
Van deze persoon is ook een JOKOS-dossier (nummer 50577) aanwezig op het Gemeentearchief van Amsterdam. Voor inzage is toestemming nodig van de stichting Joods Maatschappelijk Werk.
Deze persoon wordt herdacht op een gedenkteken in Meppel. Een beschrijving van dit gedenkteken is te vinden op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.