Van 2000 tot 2010 heb in hetzelfde huis als de familie van Benjamin van Dantzich, te weten Vechtstraat 61-1 gewoond.. Ik heb me altijd afgevraagd of er ook een joods gezin in de woning gewoond heeft..
Ik wist dat er vele gezinnen in de Rivierenbuurt gewoond hebben zoals ook de bekendste, familie Frank..
Toch blijft het schokkend te zien dat dit gehele gezin met de drie kinderen de oorlog niet overleefd hebben. Eindstation herfst 1942 Auschwitz of ergens Midden-Europa 1944.. Onvoorstelbaar ook, wetende de afloop, dat de oudste zoon nog getrouwd is in bijzijn van ouders en schoonouders in kamp Westerbork. Zeker als je kijkt naar de data en beseft dat zijn broer Hartog nog geen maand eerder al in Auschwitz vermoord is en Moeder Klara en zus Lena beide 6 dagen na de huwelijksvoltrekking in Kamp Westerbork
hetzelfde lot ondergingen..
Met terugwerkende kracht ben ik blij dat ik in de jaren dat ik genoten heb van de fijne woning in de Vechtstraat 61-1 dat ik gevlagd heb op zowel 4 als 5 mei. Vermoed dat de huidige nieuwe moslim bewoners daar wat minder affiniteit mee hebben daar het niet hun geschiedenis is. Dit jaar en de komende jaren zal ik vlaggen op een ander adres, maar met dit verschil: Nu ook speciaal met de familie van Dantzich-Roodenburg in gedachten.. Hartelijk dank voor de info op deze site. Het is goed dat n stukje van de geschiedenis op deze wijze zo toegankelijk gemaakt is..De beste manier om de slachtoffers levend te houden voor de toekomstige generaties..
Verhaal